مشاهیر رودبار جنوب

طوایف رودبار : شامل مالکی،مهیمی ، شمبوئی (درشرق رودبار ) سالمی در مرکز و براهویی ساکن روستای تم میری ، طایفه رئیسی ساکن شمال شرقی رودبار که تیره های رئیسی ، جاویدان دادخدایی را شامل می شود و طایفه فرامرزی در انتهای رودبار و هم مرز در کوههای نمداد ساکنند و طوایف دیگر ساکن شهرستان شامل نارویی ، بامری سابکی ، سابقی ، سهرابی ، زابلی، درویشی ، حاجب ، فلاحی ، خاوری و غیره می باشند .

شهید (درویش پور حیدر)
پس از سالها مفقود الاثری به سرزمین مادرییش برگشت
ایشان که در دوران تحصیل در دبیرستان عازم به جبهه حق علیه باطل گشته بود
در جبهه مهران و عملیات والفجر۳ به دیدار حق شتافت وشربت شهادت را نوشید
پدر پیر شهید پور حیدر سالها در انتظار پسر بود تا این که خبر آمد پیکرشان .....
روز سه شنبه همزمان با اربعین حسینی پیکر شهید پور حیدر بر روی دستان مردم رودبار جنوب تشییع می گردد.

(شهید شیر محمد پرورش)
درسال 1327 در روستای دهنوکوهستان از توابع بخش جازموریان فرزندی متولد شد که پدربزرگوارش بخاطرعشق وعلاقه ای که به پیامبرمکرم اسلام داشت نامش راشیرمحمدنهاد وهنوزچندسال سپری نشده بودکه پدرخویش را ازدست داد از همان سنین کم شروع کردبه کارکشاورزی واز این طریق مایحتاج زندگی خود و خانواده اش راتامین می نمود و از همان دوران نوجوانی علاقه شدیدی به معصومین علیه السلام داشت و در مراسمات مذهبی خصوصامحرم شرکت می کرد وی همیشه به دنبال کسب روزی حلال بود و اگر ذره ای احساس می کردمال وپولی مشکوک می باشد هرگز از آن استفاده نمی کرد و دیگران راشدیدا از آن منع می نمود این شهیدبزرگوار از محبوبیت خاصی دربین مردم برخورداربود و ایشان راجوانی پاک ومتدین وامین وباتقوا و دلسوز و شجاع ونترس و رازدار می شناختند با اوج گیری مبارزات انقلابی مردم ایران علیه رژیم ستمشاهی ایشان بعنوان نخستین افرادمنطقه جازموریان بودکه به صفوف مبارزان پیوست وباپیروزی انقلاب اسلامی ایران جزء اولین بسیجیان افتخاری سپاه پاسداران شهرستان جیرفت بودکه تلاشها و مبارزات خویش را بر علیه ضدانقلابیون و اشراران محلی تقریبا ازسال 1360 شروع کردودردرگیری بااین منافقان کوردل بهترین همرزمانش شهیدمی شدندازجمله شهیدچراغ زمانی وشهیدداراب نیک نفس و.... ایشان همیشه بااشراران محلی درگیری مسلحانه داشت وبه همین دلیل وی راسدی محکم دربرابرخویش می دیدندوهمیشه نقشه های شومی راجهت شهادت این شهید می کشیدند ولی هربار ناکام می ماندندبالاخره ایشان توفیق حضوردرجبهه جنگ هشت سال دفاع مقدس راپیدا کرد و مدتی درجبهه بودوپس ازاتمام جنگ تحمیلی باافتخاربه منطقه جازموریان بازگشتندودوباره به کارکشاورزی ودامپروری خویش ادامه دادندچندسال پس ازجنگ هشت سال دفاع مقدس بارهابرزبان می آورد(( که من توفیق شهادت رانداشتم وهمیشه آرزویش این بودکه شهیدشود وپ یکرش توسط مردم رودبارتشییع گردد)) نیز آرزوی دیگرایشان این بودکه فرزندانش ادامه تحصیل دهند و تحصیلات دانشگاهی داشته باشند و به مردم رودبارخدمت نمایند

نهایتا شهیدشیرمحمدپرورش درسال 1372 باتوجه به اینکه ناامنی درگوشه و کنارمنطقه جازموریان به اوج خود رسیده بود و ایشان هم تحمل این صحنه ها را نداشت باردیگربه عضویت یگان ویژه انتظامی شهرستان کهنوج درآمد و مبارزات مسلحانه و درگیری مستقیم خویش رابا اشراران زالوصفت روستاهای اطراف واکناف جازموریان آغازکرد و یکی ازهمرزمانش که بسیاربا ایشان صمیمی بودبنام شهید علوی دردرگیری که باشرورین داشت به شهادت رسیدبسیاری ازاقوام نزدیک شهیدشیرمحمدپرورش بارها و بارها از ایشان خواستندکه ازشغل نظامی دست بردارد وحتی مادرایشان به این شهیدعزیزگفته بود تو از اول انقلاب به نظام مقدس جمهوری اسلامی خدمت کرده اید کافی هست به زندگیت و بچه هایت فکر کن اما ایشان جواب داده بود<<بچه های من ازبچه هایی که پدرانشان دریک قدمی من شهیدشده اندبهتر نیستند و تا جان دارم سلاح بردوش به دنبال قلع وقمح این منافقان کوردل می باشم>> دیری نگذشت که درساعت 9صبح بیست ویکم دی ماه هزاروسیصدوهفتادوسه مامورین انتظامی جهت گشت وکمین به منطقه جازموریان باماشین هایلوکس سازمانی اعزام ودرحال عبور از روستای چارچاهی بودندکه اشراران به محض مشاهده مامورین اقدام به تیراندازی به سمت آنها نموده اند که شهیدشیرمحمدپرورش باتیرمستقیم شرورمسلح به ناحیه سر به د رجه رفیع شهادت نایل آمد و به آرزوی دیرینه اش که سالها انتظار آن رامی کشید رسید ونامش برای همیشه درلیست "شهدای ترور"جمهوری اسلامی ایران ثبت گردید مزار این شهیدبزرگوار در روستای دهنوکوهستان بخش جازموریان می باشد

یادش گرامی و راهش پر رهروباد

اوای ساز وسورنا ودهل شهرستان رودبار جنوب کرمان
بنام خدا در زمینه موسیقی رودبار جنوب از پتانسیل غنی برخوردار می باشد.در هنگام شادی ها و مراسم عروسی ها از چنگ و سرود ونیهمپون و ساز ودهل استفاده می کنند .که در اینجا به ساز ودهل اشاره می کنم به طور کلی یک دسته ساز ودهلی در بیشتر مواقع تشکیل شده است از سه نفر مرد .یکی از انها ساز به دست دارد ویک نفر هم دهل بزرگ و یکی هم دهل کوچک به دور همدیگر حالت ایستاده کار خود را شروع می کنند ریتم های گوناگونی دارد که صدای ان از کیلومترها دورتر به گوش می رسد که مردم را به دور خود می کشاند .که چوچاپ یک بازی و ورزش وتفریح دست جمعی بومی و محلی است که در رودبار زمین از گذشته مورد استفاده قرار می گرفته است .که حدودا بیش از بیست نفر از مردم با چوبهایی که از یک متر تا دو متر تشکیل شده است به دست می گیرند و به دور ساز ودهلی یک دایره ای تشکیل می دهند وبا صدای ساز ودهل با چوبها به روی چوب نفر کناری خود می زنند و به صورت دایرهای به دور هم می چرخند که اکثر مردهای این گروه از قدرت بدنی قوی برخوردار می باشند.ودر کنار این رقابت با احترام و رفاقت دسته جمعی به یک ورزش وتفریح سالم می پردازند .و روز خوش وبیاد ماندنی را به وجود می اورند. در پایان هم پیشناده بنده حقیر به مسولان ورزشی این است که بررسی نمایند و اگر صلاحیت لازم را داشت به عنوان یک رشته ورزشی بومی و محلی برای جوانان و دوستداران کشور عزیزمان بیشتر مورد استفاده قرار گیرد . و امیدوارم تمام مردم زندگی شاد و سالمی داشته باتشند.

معماری وفرهنگ اصیل رودباری وسبک زندگی گذشته
بنام خدا شهرستان رودبار جنوب با مردمانی نجیب و مهمان نواز که اصطلاح میار که در گذشته بکار می بردند دال بر این گفته می باشد. درگذشته که مردمان این مناطق در کاوار یا همان ادور بند و همچنین خانه گلی و حصیری زندگی می کردند که مخصوص رودبار زمین میباشد .که تمام مصالح ان را خودشان از این مناطق تعین می کردند . و در فصلها با توجه به شرایط اب و هوایی این مناطق متفاوت بودند. مثلا اتاق گلی که دیوار ان را با خشت که تشکیل شده بود از کاه و گل که با قالب از خاک منطقه خودشان درست می کردند.و سقف ان را با چوب . در تابستان که هوا گرمتر بود در کاوار ادوربند که دور کاوار را با ادور می پوشاندند.وقتی که اب به دور ان می زدند داخل ان خنک می شد که هوای دل انگیزی داشت که از کولر های امروزی که این همه برق مصرف می کنند خیلی بهتر است.و همچنین خانه حصیری که تمام مصالح ان از درخت خرما بود که چیلک و حصیر ان توسط پدران و مادران زحمتکش ما از برگهای درختان خرما تهیه می شد درست می کردند.جهت رفاه و اسایشان . نمی خوام بگم که امروزه هم با توجه به پیشرفت روزمره هم به همان سبک گذشته زندگی کنیم . ولی می خواهم بگم که گذشتگان ما چقدر از فرهنگ غنی بر خوردار بودند و چه معماران زبردستی بودند که از این امکانات خدا دادی به خوبی استفاده می کردند.